Las 7 maravillas del mundo…, cough en realidad hay muchas más que las que se han votado antes de ayer. Viajo primero a China, click a Mexico, Italia, Perú,..y por último…a Brasil, subiendo por el funicular virtual de la imaginación. También la Alhambra es una maravilla en el recuerdo, el alfajarín, las teterías….., todo viaje tiene su recuerdo, algunos con más maravillas que otros…. Viajes de ida y vuelta…, hoy es un buen día para viajar y reencontrar la belleza, está claro. Piel morena y relajada, felicidad y ausencia-presencia…eso es parte del viaje. Y además recuerdo a otras viajeras como Vitorica, en un lecho del Yemen, luchando por su vida. Hoy la frase se convierte en una canción de un maravilloso Lluis Llach. Para tí, viajera.
[youtube]I2_sCcJeHx4[/youtube]
AMOR PARTICULAR
Com t’ho podria dir / perquè em fos senzill, i et fos veritat,
que sovint em sé tan a prop teu, si canto,
que sovint et sé tan a prop meu, si escoltes,
i penso que no he gosat mai ni dir-t’ho,
que em caldria agrair-te tant temps que fa que t’estimo.
Que junts hem caminat, / en la joia junts, en la pena junts,
i has omplert tan sovint la buidor dels meus mots
i en la nostra partida sempre m’has donat un bon joc.
Per tot això i coses que t’amago
em caldria agrair-te tant temps que fa que t’estimo.
T’estimo, sí, / potser amb timidesa, potser sense saber-ne.
T’estimo, i et sóc gelós / i el poc que valc m’ho nego, si em negues la tendresa;
t’estimo, i em sé feliç / quan veig la teva força, que empeny i que es revolta, que jo…
Que passaran els anys, / i vindrà l’adéu, com així ha de ser,
i em pregunto si trobaré el gest correcte,
i sabré acostumar-me a la teva absència,
però tot això serà una altra història,
ara vull agrair-te tant temps que fa que t’estimo.
T’estimo, sí, / potser amb timidesa, potser sense saber-ne.
T’estimo, i et sóc gelós / i el poc que valc m’ho nego, si em negues la tendresa;
t’estimo, i em sé feliç / quan veig la teva força, que empeny i que es revolta, que jo…
AMOR PARTICULAR
Cómo podría decírtelo / para que me fuese sencillo, para que te fuese verdad,
que a menudo me sé tan cerca de ti, si canto,
que a menudo te sé tan cerca de mi, si escuchas,
y pienso que nunca me atreví a decirte siquiera,
que debería agradecerte todo el tiempo que llevo amándote.
Que juntos hemos caminado, / en la alegría juntos, en la pena juntos,
que a menudo has llenado la vaciedad de mis palabras
y en nuestra partida siempre me has dado un buen juego.
Por todo esto, y por lo que te escondo,
debería agradecerte todo el tiempo que llevo amándote.
Te quiero, sí, / tal vez con timidez, tal vez sin saber quererte.
Te quiero, y te soy celoso / y lo poco que valgo me lo niego, si me niegas la ternura;
te quiero, y me sé feliz / cuando veo tu fuerza que empuja y se rebela, que yo…
Que pasarán los años, / llegará nuestro adiós, y así ha de ser,
y me pregunto si hallaré el gesto correcto,
y sabré acostumbrarme a tu ausencia.
Pero todo esto ya será otra historia,
ahora quiero agradecerte todo el tiempo que llevo amándote.
Te quiero, sí, / tal vez con timidez, tal vez sin saber quererte,
te quiero y te soy celoso / y lo poco que valgo me lo niego, si me niegas la ternura;
te quiero, y me sé feliz / cuando veo tu fuerza que me empuja y se rebela. Que yo…
Te amo…